İçinde o kadar savaşlar o kadar kavgalar olur ki sen kendinden bile korkarsın. Ruhunun boşluğuna aldanır durursun. Yabancı kalırsın etrafına. Kimse aldırmaz acılarının sızısını ancak sen çekersin.Çünkü yalnızsın sen. Ne yaparsan yap, kime anlatırsan anlat acını dağıtacak en küçük zerre ilacın bulunmayacak. Anlattığınla kalacaksın. Yine o acılar sana kalacak ne yaparsan yap, nafile.
Çok mutsuz olabilirsin. Çok acı çekebilirsin. Mahvolabilirsin. Her şeyini kaybetmiş olabilirsin. Hüngür hüngür ağlıyor olabilirsin. Ne yaşarsan yaşa; Ne kar yağmaktan vazgeçer ne de yağmur diner. Hayat kendine gelmeni beklemeden akar gider ve zaman seni asla durup da beklemez. Sen ne kadar gözyaşı dökersen dök bir yerde insanlar kıskanılacasına mutlu olmaya gülmeye hatta kahkaha atmaya devam eder.
Yani; Çektiğin acıları en derin sen hissedersin. Ve onların verdiği zarar yetmiyormuşçasına kendini öldüresiye hırpalarsın.
Aslında çeker gidersin herkes kaldığını sanır…
Tanju BAYARSLAN... 